Wat een reacties op mijn vorige blog. Meer dan 2700 mensen bekeken mijn bijdrage. Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties. Ook van de mensen die ik niet persoonlijk ken, maar die hun verhaal met mij gedeeld hebben. Ik ben daar oprecht heel erg door geraakt en het geeft mij tegelijk heel veel energie.

Energie om lekker door te leren voor mijn studie Traumaseksuologie. (de klassikale les ging niet door deze week, maar 1 op 1 met mijn docent heerlijk gewerkt;)

Maar ik wil het in deze blog hebben over delen.

Een gezamenlijke noemer schept een band dat weten we allemaal. Dat moet je vast herkennen in simpele dingen in je leven (als je een hond hebt net als je buurman of je hebt kinderen in dezelfde leeftijd;). Ook seksueel misbruik schept een band. Met mijn ervaring als coach maar ook in mijn privé omgeving is het helder dat het een stuk moeilijker is om over seksueel misbruik te delen. Laat staan de details te benoemen.

Als er seksueel misbruik aan de orde komt, dan worden mensen een beetje zenuwachtig en ongemakkelijk. Terwijl als je een ander trauma hebt opgelopen tijdens een aanrijding of inbraak delen we het veel makkelijker. Zoeken we hulp en krijgen we meteen de erkenning die we zoeken.

Seksueel misbruik is een moeilijk, beladen onderwerp. Voor iedereen. En als ik zeg iedereen bedoel ik iedereen: Familie, vrienden, docenten, bekenden van mensen die misbruikt zijn. Maar ook artsen en therapeuten vinden het “moeilijk” om er over te praten, In eerste instantie om er naar te vragen en daarna om er de diepte mee in te gaan. Zeker het benoemen van details. Puntje bij paaltje, wordt het niet benoemt.

Hoe kan dat nou? Een van de redenen is dat seksueel misbruik vaak gepleegd wordt door bekenden. (Familie, iemand uit het dorp, de sportleraar om maar een voorbeeld te noemen)

Wat komt er dan snel naar boven drijven:

Wat gebeurd er met de familie, als het uitkomt?

Wat betekent het voor de school?

Is het eigenlijk wel waar? Weten we het zeker?

Kunnen we er echt wat mee want stel dat je mensen wellicht “vals” beschuldigd.

Wat haal je overhoop? (en zo zijn er nog veel meer voorbeelden van vragen die er niet toe doen.)

Als je je daarmee bezig houdt, ben je dus totaal niet bezig met degene die misbruikt is.

(Dit wordt ook heel duidelijk uitgelegd in het zelfhulp webinar van Iva Bicanic. Eerst volgende webinar op 15-3-2021)

Als ik kijk naar de therapeuten die ik gehad heb, met de nadruk op het meervoud, Heeft er ooit 1 gevraagd wat er nou precies gebeurd was.(De andere 5 bewogen zich er professioneel omheen)

Met mijn antwoord als” hij raakte mij aan waar ik het niet leuk vond” nam mijn therapeut geen genoegen. Mijn god, wat ben ik deze man dankbaar geweest voor zijn directe vragen. Op het moment uiteraard niet. “ Ik zag er zelf het voordeel niet van om detail te delen “ 🙂

Mensen die mij kennen weten dat ik ook nogal rechtdoor zee en direct ben. Graag benoem ik iets duidelijk als ik het zie of voel. Maar om dan iets te benoemen wat zo heftig is, vond ik toen heel moeilijk.

Het delen met gelijk gestemde werkt helend en die herkenning is een mega grote opluchting. En natuurlijk weet je dat je niet de enige bent. Maar waarschijnlijk wel onder jouw vriendinnen en kennissenkring. Tot het moment dat je gaat delen en het anders blijkt.

Het is een paar jaar geleden dat ik mijn verhaal deelden met een klant van mij. Ze was al jaren een klant. Een hele lieve klant;) We spraken veel met elkaar over oa relaties. Een keer tijdens onze afspraak begon zij over seksueel misbruik door haar vader. Toen ik ook met mijn seksueel misbruik verhaal naar voren kwam bleek er een opluchting te ontstaan voor beiden. We hebben snel een andere afspraak gemaakt om ergens samen te gaan zitten en te praten, te delen. Voor het eerst dat zij en ik de details hardop hebben benoemt. We stelden elkaar vragen en luisterden. Zo’n herkenning voelt als thuis komen. Al spreken we elkaar niet heel vaak. Toch voelt het heel fijn te weten dat er iemand is, die ik vertrouw, en die net zoals ik in het leven staat met een superleuke carrière, fijn gezin, leuke vrienden, dus volkomen normaal is;))

Puntje bij paaltje, benoem het.

Heb je behoefte om je verhaal te delen of wil je een vrijblijvende afspraak?

Laat het mij weten middels een mail: maschavanreenen@gmail.com

Liefs Mascha