“Ben ik gek?”

Deze drie woorden raken mij. 

Hoe vaak heb ik mezelf dat afgevraagd, terwijl aan de buitenkant niets te zien was. Altijd waren er vrienden, leuke vriendinnen, en genoeg leuke dingen om te doen. Als ik terugkijk op mijn leven, heb ik zoveel moois gezien, ervaren en gedaan. En ook veel liefde gevoeld.

Toch bleef ik even bij die vraag , van de week, hangen. Ben ik gek?

Het speelde zich af in mijn innerlijke wereld. Achter die drie woorden schuilden talloze overtuigingen, verstrikte patronen, en was overleven mijn belangrijkste strategie. Maar dat besefte ik destijds natuurlijk nog niet.

Met die drie woorden, Ben ik gek?, werden ook zoveel keuzes niet gemaakt, of voor mij gemaakt. En vaak heb ik keuzes gemaakt waarvan ik nu denk: 

“Waarom heb ik in godsnaam deze rare keuzes gemaakt?”

Maar voor de buitenwereld zag ik er niet gek uit. Ik voelde me niet altijd gek. Sterker nog, het ging best goed met me 😉 Daardoor leefde ik, of beter gezegd, overleefde ik.

Het wisselde zich af: kracht, onzekerheid, zelfvertrouwen, angst, dissociatie, vol in het leven staan. 

Een beetje gek, want dat is best veel als dit per dag of soms per uur kon switchen. 

En wanneer ik iemand hoor in mijn begeleiding die zegt: “Ben ik gek? Ik ben toch raar. Ik was vroeger altijd al raar,” 

Dan raakt dat me. Heel even kijk ik in een spiegel…

Je bent niet gek. Echt niet.

Seksueel misbruik maakt schade op op celniveau. Wegstoppen, verstoppen of het maar even een plekje geven heeft geen zin. Het is niet gek als je dit denkt, hoor. Maar het haalt je in. Vroeg of laat. Misschien kun je er nu mee aan de slag. Dan ben je nooit te laat;)

Zullen we samen eens kijken in twee dagen 1 op 1 ?

Of sluit je aan bij de tweedaagse groep van 30-6 en 1-7

Of kom je een naar een thema dag?

Liefs, Mascha